Dzieciaki w ruchu 01-05.06.2020
Kochane Dzieci!
Przed nami kolejny tydzień i kolejne ciekawostki. Mam nadzieję, że odpoczęliście i jesteście gotowi na kolejne, fantastyczne zadania-wyzwania! Czy wiecie jaki mamy dzisiaj dzień? Tak, 1 czerwca!. Dzisiaj z pewnością obchodzilibyśmy w przedszkolu bardzo ważne święto – Dzień Dziecka. Niestety nie możemy celebrować tego dnia wspólnie, ale z tej okazji przygotowałam dla Was kilka specjalnych zadań.
Wszystkim Dzieciom z okazji święta-
uśmiechu na twarzy, samych pogodnych dni,
dużo słoneczka każdego dnia,
mnóstwo okazji do beztroskiej zabawy.
TEMAT KOMPLEKSOWY: DZIECIAKI W RUCHU.
1.06.2020 ( poniedziałek). Temat dnia: Dzień Dziecka.
Opowiadanie „Wiercipiętek i Dzień Dziecka”
Pewnego słonecznego poranka Wiercipiętek, nie budząc nikogo, wziął swój rower i wybrał się na przejażdżkę do lasu. Po drodze spotkał znajomego wróbla, który zaćwierkał:
-O o o! Wiercipiętek, wszystkiego najlepszego!
- Ale z jakiej okazji? –spytał zdziwiony Wiercipiętek, lecz wróbel zdążył już odlecieć.
Po chwili, gdy przejeżdżał koło dziupli rudej wiewiórki ta zawołała.
-Zatrzymaj się na chwilę Wiercipiętku!- po czym dała mu woreczek jego ulubionych bukowych orzeszków i dodała -wszystkiego dobrego.
- Dziękuję powiedział zdziwiony Wiercipiętek i pomyślał; „Dziwne, przecież urodziny już miałem, czyżby wiewiórka o tym nie wiedziała”- ale nic nie powiedział, bo nie chciał być niegrzeczny.
Gdy wracał do domu opowiedzieć mamie, co go dziś spotkało, usłyszał głos myszki:
-Wiercipiętku! Wszystkiego najlepszego! Pozdrów też Wierciłapkę i Wiercinoska!. I tu już Wiercipiętek nie wiedział, co odpowiedzieć, bąknął tylko- „ dziękuję „i szybko odjechał. „Dobrze” – myślał sobie – wiewiórka jeszcze mogła się pomylić, ale żeby myszka myślała, że ja, Wierciłapka, Wiercinosek mamy wspólnie urodziny?. Coś tu nie gra, oni chyba są w jakiejś zmowie- musze spytać mamę, o co tu chodzi.
Gdy zdyszany zajechał przed dom, aż buzię otworzył ze zdziwienia.
W ogródku mama z tatą ustawili mały stolik, a na nim- wielki tort orzechowy i lemoniadę w wielkim dzbanku. Przy stole czekali już Wiercinosek z Wiercipiętką.
-nareszcie jesteś, Wiercpiętku- ucieszyli się rodzice.
- Dzieci, życzymy Wam wszystkiego najlepszego z okazji waszego święta!
Wiercipiętek spytał szeptem:
- Wiercinosku, jakie jest dzisiaj święto?
- Jak to?- roześmiał się Wiercinosek- Nie wiesz? Dzisiaj jest święto wszystkich dzieci Dzień Dziecka.
-Ale ze mnie gapa- pomyślał Wiercipiętek, zjadając wielki kawał tortu.
2. Rozmowa:
- Dokąd wybrał się Wiercipiętek pewnego ranka?
- Jakie zwierzątka spotkał po drodze?
-Co te zwierzątka robiły?
-Dlaczego Wiercipiętek był zdziwiony?
- Z jakiej okazji rodzice złożyli dzieciom życzenia?.
3. „Bańki mydlane - gimnastyka buzi i języka”. Dziecko nabiera powietrza do ust, wydymając policzki. Następnie palcem dotykając ich, powodując wypuszczenie powietrza z ust.
4.Zabawa z wykorzystaniem mydlin Bańki mydlane.
Rodzic przygotowuje dla dziecka: słomki do napojów, wodę, pojemnik oraz mydło w płynie ( może być tez płyn do mycia naczyń). Dziecko samodzielnie przygotowuje roztwór, którym później bawi się dowolny sposób.
5. Zabawy z piłką szukanie wyrazów przeciwstawnych „Różnice”. Pomoce: piłka.
Rodzic rzuca do dziecka piłkę i prosi o podanie przeciwieństwa do słowa, które wypowie, np. wysoki- niski, młody – stary, mały- duży, chudy- gruby. Następnie dziecko wymyśla własne przymiotniki na określenie cech zewnętrznych człowieka, np. jasne włosy- ciemne itp.
6.”Inni, a jednak tacy sami” eksperyment z jajkami. Pomoce: jajka o różnych kolorach skorupki. Pytanie: Co kryje się w jajku?. Czy mimo różnego wyglądu zewnętrznego w środku jajka są podobne?. Rodzic rozbija jajka- dziecko odkrywa, że każde w środku ma to samo białko i żółtko. Rodzic odnosi się do wyglądu zewnętrznego ludzi- mimo różnic w wyglądzie wszystkie dzieci są podobne.
7. Wspólne zrobienie jajecznicy z rozbitych jaj - konsumpcja.
8. Zabawy w ogrodzie „Co możemy robić z rowerem lub hulajnogą”. Krótka rozmowa na temat co każdy uczestnik powinien mieć (kask, ochraniacze). Ja należy jeździć na rowerze ( bezpiecznie uważając na innych). Jazda slalomem.
9. Historyjka obrazkowa „W zdrowym ciele zdrowy duch” Karta Pracy 4 s. 36.
10. Zadanie na dziś to „Magiczny balonik”.
Do jego wykonania potrzebujemy: balon, plastikową butelkę, sodę oczyszczoną, ocet i wasze niezawodne zaangażowanie! Wykonanie: Do butelki wlewamy niewielką ilość octu, a do nienadmuchanego balonika wsypujemy dwie łyżeczki sody. Następnie nakładamy balonik na szyjkę butelki. (uważajcie by przy tej czynności soda nie przesypała się do butelki). Gdy balonik będzie trzymał się szyjki butelki, delikatnie unosimy go tak, aby soda się do niego przesypała. Chwila cierpliwości i nasz balonik sam się nadmucha.
2.06.2020. (wtorek) Temat dnia: Prawa dziecka.
1. Opowiadanie Prawa dzieci.
Marysia usiadła zrezygnowana.
-Nie wiem, jak to jest być Pakiem-powiedziała do mnie- Ale być dzieckiem jest bardzo, bardzo trudno.
-Naprawdę?, myślałem, ze to przyjemność.
Marysia pokręciła głową.
-Niczego Ci nie wolno. Nie masz do niczego prawa. Nie jesteś normalnym człowiekiem.
-Ja nie jestem. Ale wydawało mi się, ze ludzie – dzieci maja całkiem nieźle- rzekłem.
-To nieprawda westchnęła Marysia i pobiegła bawić się z Martą.
Dużo o tym myślałem. Poszedłem do Jacka, bo on jest bardzo mądry.
-Jacku, jak to jest być dzieckiem, dobrze czy źle? Zapytałem.
- Słabo- odpowiedział Jacek- Niczego Ci nie wolno. Tylko zakazy: nie rób tego, nie rób tamtego.
-A co wolno? Chciałem się dowiedzieć. Jacek pomyślał chwilę.
-Co ja wiem…chyba nic.
Nie wyglądało to wszystko za dobrze. Patrzyłem, jak dzieci się bawią. Były bardzo dzielne, zachowywały pogodę, mimo iż niczego nie mogły i nie miały żadnych praw.
Następnego dnia pani powiedziała, że zaczniemy czytać nowa książkę, o Januszku Korczaku. Powiedziała, że był to człowiek, który rozumia, że dzieco jest tak samo ważne jak dorosły, i uważał, ze dzieci powinny mieć swoje prawa.
Nie wiem jak pani to robi, ale zawsze czytamy takie książki, które pasuja do naszych rozmow.
I czytała nim, jak Korcak prowadził dom dla sierot i jak podpisywał z dziećmi umowy, i płacił im, jeśli dotrzymywały umow. Na przykład ktoś oświadczył, ze nie będzie się złościł przez tydzień, i Korczak zapisywał to w zeszycie. To była umowa. Mówił, że dzieci trzeba traktować poważnie, tak jak dorosłych.
- Tamte dzieci miały dobrze- powiedziała Marysia- nam nic nie wolno.
- naprawdę tak myślisz?- zapytała pani.
- Oczywiście. Moja mama zawsze mówi, że się mylę – powiedziała z goryczą Marysia.
- mój tata też – dodał Staś.
- Najbardziej moja babcia tak mówi!- krzyknął Witek.
- a w jakich sprawach się mylicie tak bardzo? Zapytała pani.
-Ja mówiłam, ze powinniśmy jeść lody codziennie- odpowiedziała Marysia.
- Ja, że lepiej byłoby jechać na wakacje w góry niż nad morze- wyjaśnił Staś
-rodzice o tym z wami dyskutują? – zapytała pani.
-Pewnie, że tak. Spróbowaliby nie – krzyknął Staś- W końcu mamy coś do powiedzenia.
- i słuchają waszego zdania?- chciała dalej powiedzieć pani
-Wiadomo- powiedziała Marysia.- Przecież mamy prawo powiedzieć, co myślimy.
Pani już o nic nie zapytała, za to zrobił to Witek
- czy to koniec czytania? Bo chciałbym się pobawić w pociąg. Mogę?
- tak, koniec. Możecie iść się bawić, jeśli chcecie- powiedziała pani.
I wszyscy pobiegli. Tylko ja zostałem, bo nie mogłem zrozumieć, jak to jest z tymi prawami dzieci.
2.Rozmowa:
- jaki problem miała Marysia?
- dlaczego dzieci uważały, ze nie maja żadnych praw?
-co to znaczy, „mieć do czegoś prawo?”
- jakie prawa mają dzieci? (Sięgniecie do pamięci o prawach dziecka, które już przerobiłam – robiliśmy Dużego misia z latawcem i prawami dziecka)
-jakie prawa mają dorośli?.
3. Co to za prawo?- kalambury. Dziecko pokazuje ( lub rysuje) prawo, a rodzic próbuje zgadnąć. Następnie zmiana ról.
4. Zabawa ruchowa Balony. Dziecko samodzielnie nadmuchuje balon. Spontaniczna zabawa z balonem przy dowolnej muzyce. Dziecko rysuje na balonie twarzy wyrażających wybrane emocje. Dziecko dowolnie porusza się przy melodii i przytula do siebie balon z narysowaną twarzą.
5.Ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy Moja wyobraźnia.. Dziecko dorysowuje brakujące elementy na obrazku, znajduje i zaznacza elementy, które nie pasują do lata. Na koniec koloruje rysunek według własnego pomysłu. Karta Pracy 4 s.37.
6. Zapoznanie z graficznym obrazem litery Ę, ę.
Idą gąski gęsiego do boru dalekiego:
– gę, gę, gę!
– gę, gę, gę!
Boją się małe gąski,
bo mostek taki wąski….
– gę, gę, gę!
– gę, gę, gę!
Stanęły nad głębiną.
Bęc – do wody – i płyną!
– gę, gę, gę!
– gę, gę, gę!
Machają łapką – nie wiosłem.
Jesteśmy takie dorosłe.
7. Kreślenie wielką literę Ę do wiersza (wodzenie palcem po śladzie)
1 2 3 1 2 3 1 2 3 1 2 3
Idą/gą/ski//gę/się/go//do/bo/ru//dale/kie/go//
1 2 3
Gę/gę/gę//
1 2 3
Gę/gę/gę//
8. Zabawa językowa Poproszę gruszkę
Rodzic prosi o wysłuchanie wypowiadanych przez niego słów i wyróżniło głoskę na końcu słowa. Pokroję gruszkę, poproszę śliwkę, zerwę malinę, umyję czereśnię, ugotuję zupę, namaluję cytrynę. Dzielenie na sylaby.
9.Wyszukiwanie słów w których występuje głoska „ę”. Przykład: pętla, bęben, pręt, mięta, pisklę, ręka, plemię, kręgle, kręgosłup, pępek, pięta, piętro, pięść, pręga, sędzia, tęcza, węgiel, wędka, wężyk, rzęsa itd.
10.Dzielenie słów z głoską „ę” na głoski. (bez słów z dwuznakami np.: tęcza, rzęsa itp.).
11.Karta Pracy 4 s.66.
3.06.2020.( środa). Temat dnia: Co to jest olimpiada?
1. Autoprezentacja - swobodne wypowiedzi.
Dziecko przedstawia się (mówi swoje imię i nazwisko, adres oraz wiek).Opowiada o sobie: o tym co lubi najbardziej robić, co potrafi robić, jaką potrawę lubi najbardziej, jaki dzisiaj ma nastrój.
2. Przygody zajączka Szaraka-słuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego „Bieg z przeszkodami”, połączone z rozmową.
Szarek był największym leniuchem i piecuchem w całym Zajączkowie. Gdy inni malcy od rana bawili się na łączce za miastem - Szarek wylegiwał się pod uchowa pierzynką. Raz w zimie przyszli do Szarka koledzy, Kapustek i Sałatek. A jaki apetyt mieli rówieśnicy Szaraka po zabawie. Drugie śniadanie zniknęło z talerzy, jakby je zmiatał wiatr. Mamusie uśmiechały się radośnie. Szarek usiadł do stołu dopiero przed południem.
-Co ? szpinak?- jęczał żałośnie- nie cierpię szpinaku.
Mama załamywała łapki i podsuwała synkowi talerz sałaty
-Aż tyle- krzywi się Szarak. Skubnął parę listków i wstawał od stołu.
Raz w zimie przyszli do Szaraka koledzy Kapustek i Sałatek.
- Chodź lepić bałwana – zaproponowali.
- Mogę zrobić bałwana w domu z pierzyny… - ziewnął Szarek, przewrócił się na drugi bok i usnął.”
„Kiedy Kapustek i Sałatek byli już w sieni, podeszła do nich mamusia Szarka.
- Chciałabym – powiedziała – żeby mój Szarek był taki, jak inne zajączki. Żeby wstawał rano, bawił się i miał dobry apetyt, żeby był silny i zdrowy. Ale jak zmienić Szarka? Czy mogę liczyć na waszą pomoc?
Przyjaciele byli dumni z zaufania, jakim obdarzyła ich dorosła zajęczyca. Szastnęli nogami i zawołali chórem:
- Postaramy się, proszę pani!”
„Następnego dnia o świcie Szarek obudził się drżąc z zimna.
- Gdzie moja pierzyna?! – zawołał.
Spojrzał w okno: pierzyna leży na śniegu. Wyskoczył na dwór, podbiegł do pierzyny, a pierzyna – w nogi!
Gonił ją Szarek, ale nie miał siły. Zasapał się. Pierzyna uciekła. Wrócił Szarek do domu, słaniając się na nogach.”
„Wieczorem pierzyna leżała na swoim miejscu.
A następnego ranka znowu uciekła i gonił ją leniwy zajączek. I tak już było odtąd co dnia: pierzyna uciekała z rana, a wieczorem wracała.
Przyszła wiosna. Szarek biegał coraz szybciej i dalej i coraz więcej zjadał potem listków sałaty i szpinaku.”
aż wreszcie któregoś ranka Szarek dogonił uciekającą pierzynę.
Wyleźli spod niej dwaj przyjaciele: Kapustek i Sałatek.
- Ach, to wy ściągaliście ze mnie pierzynę! To na waszych nogach uciekała przede mną co rano!
- Tak – przyznali się przyjaciele. – Ale nie gniewaj się na nas. Przeczytaj lepiej ten afisz.
Szarek przeczytał afisz.”
Olimpiada w Zajączkowie
Jutro odbędzie się wielki bieg z przeszkodami
O mistrzostwo Zajączkowa.
Wezmą w nim udział wszyscy najlepsi biegacze
Następnego dnia Szarek obudził się wcześnie.
-pierzynka nie uciekła- zdziwił się. I w tedy przypomniał sobie, co było napisane na afiszu.
Pójdę zobaczyć ten bieg- pomyślał.
Zawodnicy stali już na starcie. Huknął strzał – rozpoczął się bieg. Ale co to? Wraz z innymi zawodnikami biegnie Szarek. I to jak jeszcze! Przebiera szybko nogami. Już jest w środku grupy zawodników… Już jest na czele…
Wszyscy biegacze, nawet ci najlepsi, zostali daleko w tyle.
A Szarek z dumnie podniesioną głową pierwszy wpada na metę.
Trudno po prostu opisać, jakie były brawa, jakie wznoszono okrzyki na cześć zwycięzcy.”
Podbiegli do Szaraka przyjaciele: Kapustek i Sałatek.
Nasz bohater ściskał łapki przyjaciół serdecznie i długo
- dawno bym już został dobrym biegaczem- powiedział- ale wiecie co mi przeszkadzało,
-Co?- zdziwili się przyjaciele.
-Pierzyna!- zawołał Szarek, a potem dodał uśmiechając się życzliwie do przyjaciół.
- A wiecie komu zawdzięczam to, że nie jestem już piecuchem i śpiochem, ale dobrym biegaczem?
- Chyba też pierzynie!-zaśmiali się Kapustek i Sałatka.
Rozmowa:
- Kto był największym leniuchem w Zajączkowie?
- co robili od rana rówieśnicy Szaraka?
-komu dopisywał apetyt po zabawie?
- co chcieli zrobić razem z Szarakiem Sałatek i Kapustek
-Co był zmartwieniem mamy Szaraka?
- kogo poprosiła o pomoc?
-Co się działo z pierzyna Szaraka?
-Jaki wpływ miały na Szaraka „ przygody z pierzyną”?
-o czym był afisz?
-kto wygrał olimpiadę?
-jakie uczucia towarzyszyły Szarakowi po wygranej?
-z czego jeszcze cieszył się Szarak?.
3. Rozmowa kierowana Bieg to zdrowie. (Jeżeli to możliwe prezentacja butów sportowych i ubrań- mogą być ilustracje). – Do jakiego sportu mogą służyć te buty i strój?. W jakim miejscu można uprawiać ten sport?. Czy do tego sportu są jeszcze potrzebne jakieś akcesoria?. Rodzic kieruje tak rozmowę, że bieganie to dyscyplina sportowa i dzieli się na wiele rodzajów: sprint, bieg średniodystansowy, bieg długodystansowy, bieg przez płotki, biegi uliczne. Podkreślić w rozmowie, że bieganie jest ważne dla zdrowia, pomaga zachować zdrowe serce oraz dotlenia organizm.
4. Jak bieganie stało się dyscypliną olimpijską?. Opowiadanie historie o bieganiu, np. człowiek: prehistoryczny, człowiek biegający za gazelą, mykeńska waza, starożytny Egipt, starożytna Grecja, człowiek na koniu, biegacze na współczesnej bieżni.
Dawno, dawno temu, kiedy ludzie mieszkali jeszcze w jaskiniach, człowiek bardzo szybko biegał, aby uciec przed zagrożeniami. Z czasem odkrył, ze bieganie może służyć nie tylko do uciekania, lecz także do polowań na zwierzęta. Po upływie wielu lat ludzie odkryli, ze łatwiej hodować zwierzęta, niż polować. Odkryli tez rolnictwo. Malowidła na wazach mykeńskich wskazują, że wtedy zaczęto organizować pierwsze zawody dla biegaczy. Co ciekawe, w starożytnym Egipcie, żeby zostać faraonem, mężczyzna musiał dużo biegać, aby udowodnić, że jest na tyle sprawny fizycznie, by poradzić sobie z kierowaniem narodem. W starożytnej Grecji bieganie również było bardzo ważne organizowano tam igrzyska olimpijskie, w których można było wystartować w czterech konkurencjach biegowych. Podczas tego wydarzenia przerywano wojny, aby żołnierze mogli się zaprezentować. W średniowieczu popularna stała się jazda na koniu niż bieganie. W obecnych czasach bieganie jest ważną dyscypliną sportową oraz sposobem spędzania wolnego czasu wielu osób.
5. Zabawa ruchowa rozwijająca pamięć Posąg. Rodzic jest posągiem i przyjmuje dowolna pozę. Dziecko przygląda się posągowi przez kilka sekund, po czym odwraca się, a posag zmienia coś w swojej pozie. Zadaniem obserwatora jest odgadniecie, co się zmieniło. Później następuje zmiana.
6. Ćwiczenie grafomotoryczne na kartach pracy Kolorowe piłki. Karta Pracy4 s.38-39.
4.06.2020. (czwartek) Temat: W co się bawić?
1. Ćwiczenia w klasyfikowaniu Posegreguj guziki.
Rodzic rozsypuje na stół różne guziki . Dziecko wkłada do pudełek według różnych kategorii: kolorów, liczby oczek, wielkości). Jeżeli nie ma guzików można wykorzystać figury geometryczne).
2. Ćwiczenie równowagi Stań na jednej nodze. Podczas muzyki dziecka maszeruje w dowolnym kierunku. Na słowo: stan na jednej- lewej nodze, stań na drugiej nodze bądź stań na prawej nodze z nogą ugięta w kolanie.
3.Co można robić nad wodą?- burza mózgu. Na podstawie własnych doświadczeń opowiada, co można robić nad wodą: zbierać muszelki, grać w piłkę, bawić się w piasku, opalać się, kąpać, szukać bursztynu. Należy poruszyć kwestie bezpieczeństwa nad wodą. Zadać dziecku pytanie: Czego nie wolno robić nad woda?. Jak powinniśmy się zachować, żebyśmy byli bezpieczni (należy słuchać dorosłych i być blisko nich, żeby się nie zgubić; nie wolno rozgrzanym wchodzić do wody; nie wolno wchodzić do wody oznakowanej zakazem kąpieli; nie wolno odchodzić daleko od brzegu; należy używać kół do kąpieli; należy używać kremów do ochrony i nosić nakrycie głowy. Na koniec pytanie: Co trzeba zrobić, kiedy zobaczymy, że ktoś się topi? ( głośno wzywać pomocy, zaalarmować ratownika lub kogoś dorosłego).
4. Zabawy w parku - swobodne wypowiedzi.
Pytania kierowane do dziecka: W co możemy bawić się razem w parku? ( zbierać dary przyrody; obserwować naturę; puszczać bańki mydlane; tropić różne owady i zwierzęta; szukać skarbów z mapą, bawić si w chowanego itp.).
5. Znamy numery alarmowe. Przypomnienie numerów alarmowych. Dziecko może na kartce napisać.
6.Zabawa ruchowa Ruchoma kostka. (pomoce: kostka do gry lub kostka którą robiły w przedszkolu i mają ją w domu). Rodzic rzuca kostką- ile oczek wyrzuci, taką liczbę ćwiczeń wykonuje dziecko 9np. skłony, przysiady, pajacyki).
7.Zabawa edukacyjna Zamiana miejsc.
Dziecko siedzi na podłodze rodzic układa przed nim zabawki, przedmioty dostępne w domu. Dziecko przez chwilę patrzy a następnie zamyka oczy, a rodzic przestawia przedmioty Mogą być dwa, trzy przestawione zależy od spostrzegawczości dziecka lub więcej).Zadaniem dziecka jest odgadniecie, które przedmioty zmieniły miejsce. Zabawę należy przeprowadzić kilkakrotnie.
8. Karta Pracy4 s. 40-41.
9.Praca plastyczna: Dziecko wykonuje szkic na kolorowej kartce ołówkiem związany z tematem tygodnia. Następnie obficie smaruje go klejem, posypuje piaskiem ( może być sól lub drobna kasza jęczmienna) i dociska dłonią.
10. Dla chętnych: Uzupełnij symetrię. Złącznik.
5.06.2020 (piątek) Temat: Podróż dookoła świata.
1.Zabawa dydaktyczna Nasz piękny świat. Pomoce : globus, mapa świata.
Dziecko odpowiada na pytania: Co jest przedstawione na mapie?
Co jest przedstawione na globusie?
Jak wyglądają oba przedmioty?
Jakie cechy łączą mapę i globus?
Co je różni?
Jakie znasz kontynenty?
(przypomnienie nazw kontynentów. Pokaz na mapie i globusie)
2.Ćwiczenia motoryki małej Zabawa z gazetami.
Dziecko trzyma w dłoni gazetę. Rodzic wypowiada różne polecenia:
Podrzyj gazetę na paski. Dmuchaj na paski: raz mocno, raz lekko.
Zgnieć paski, formując kulkę. Podrzucaj kulkę. Tocz kulkę po podłodze. Skacz obunóż na kulkę. Skacz po kulce prawą nogą. Skacz po kulce lewą nogą. Ułóż z gazety ścieżkę i przejdź po niej.
3.Słuchanoe wiersza Polubić różnice.
Choć ktoś jest inny, inne ma zdanie,
inny ma wygląd albo ubranie,
mieszka w innym miejscu, je co innego,
bawi się inaczej- może być twym kolegą.
Wystarczy tylko, że go zaakceptujesz,
a te różnice polubić spróbujesz.
4. Rozmowa na temat Akceptacja - co oznacza- wypowiedzi.
5. Podróż dookoła świata. Poznanie zabaw dzieci z różnych stron świata.
Dziecko siedzi i słucha krótkiej opowieści: zabiorę Cię w podróż dookoła świata i pobawimy się tak, jak bawią się dzieci w innych krajach.
Korea - Poszukanie kraju na globusie bądź mapie. Ulubioną zabawą tamtejszych dzieci jest rzucanie małymi pomarańczami zrywanymi z dziko rosnących drzew. My nie będziemy rzucać pomarańczami. Jak myślisz dlaczego?. Zamiast pomarańczy użyjemy małych piłeczek. Na hasło „start”: każdy z nas będzie podrzucał i łapał piłkę. Jeżeli nie złapiesz piłki punkt karny, ale zabawa trwa dalej. Wygrywa ten z na kto nie ma żadnego punktu karnego bądź będzie miał ich najmniej.
Niemcy. Dzieci w tym kraju bardzo lubią się bawić balonami. Spróbuj sam nadmuchać balon- jeżeli nie umie można dziecku pomóc. Rodzic dla siebie również wykonuje pracę. Do balonu zawiązać sznurek lub wstążkę i przywiązać do nogi. Na polecenie „Start”- każdy uczestnik zabawy próbuje zdeptać balon drugiej osobie, tak by pękł. Jednak należy uważać, żeby nikt nie zdeptał waszego. Wygrywa ten, kto najdłużej uchroni swój balon przed rozdeptaniem.
RPA: tutejsze dzieci uwielbiają bawić się w grę „ Lew! Lew!”. Dziecku zawiązujemy oczy. Dziecko będzie „lwem”, druga osoba antylopą. Lew szuka antylopy. Dobrze by było gdyby uczestniczyła w zabawie jeszcze choć jedna osoba, która dopingowała „ Lwa” np. kiedy lew będzie zbliżał się do antylopy głośnio dopinguje, jeżeli natomiast będzie się oddalał od antylopy będzie cichutko.
Indonezja: tamtejsze dzieci świetnie bawią się przy zabawie „ Mrówka, człowiek, słoń”. Mrówka to mały palec. Człowiek to palec wskazujący. Słoń to kciuk. „Mrówka” pokonuje „słonia”,” człowiek” wygrywa z „mrówką”, zaś „słoń” wygrywa z „człowiekiem”. Zabawa w parach. Wygrywa ten, kto zdobędzie więcej punktów.( Zabawa ta podobna do naszej zabawy: papier, kamień, nożyce).
Wietnam: tutaj dzieci bawią się w „ Łapanie gęsi”. Jedno z uczestników zabawy jest „ gęsią”, druga osoba „tropicielem gęsi ”. Oboje maja zawiązane oczy. „Tropiciel” będzie musiał złapać „gęś”, zaś „gęś” będzie się poruszać po cichutku, tak aby tropiciel jej nie usłyszał. Od czasu, do czasu powie tylko „gę ,gę”. Zabawę można powtarzać.
Włochy: Płynąca gondola. Wykonanie papierowej łódki.
Wyznaczyć na podłodze start o metę. Na linii kładziemy papierową Łódkę. Na sygnał gondola” dziecko dmucha w łódkę starając się zdmuchnąć ja jak najszybciej od przeciwnika. Wygrywa ten, kto pierwszy dotrze do mety.
A teraz posłuchaj pewnej opowieści.
6. Opowieść "W Indiańskiej Wiosce"
"Dawno, dawno temu żyło sobie Indiańskie plemię Tiki-Taka. Indianie z tego plemienia mówili swoim własnym językiem, na przykład witali się tak:
/rodzic przykłada prawą rękę do serca i odchyla ją zataczając półkole, mówiąc:/ Wingapo! (czyt. łingapo) /dziecko powtarza/
Plemię to mieszkało w ogromnych namiotach, które nazywano tipi.
/dziecko wchodzi pod chustę, szalik itp.?
W środku namiotów paliło się ogniska, przy których w mroźne wieczory można było ogrzać swoje ręce.
/dziecko wyciąga ręce do środka, chcąc je ogrzać przy ognisku/
Tej nocy, odbywała się właśnie narada plemienia. Indiański wódz z wielkim pióropuszem na głowie, obwieścił, że w wiosce kończą się zapasy jedzenia i czas wyruszyć na polowanie. Wszyscy Indianie zatem wyszli z tipi i wsiedli na swoje konie mustangi.
/dziecko wychodzi spod chusty i udaje, że wsiada na konia; koń trochę się wierci, ale na szczęście udaje się zapanować nad sytuacją/.
Indianie żegnają się z rodziną...
/dziecko posyła w powietrzu całuski we wszystkie strony/
... i wyruszają na polowanie...
/dziecko siada na podłodze i uderza dłońmi o kolana imitując dźwięk stukotu kopyt; można dziecko bardziej rozruszać mówiąc, że pokonujemy przeszkody - podnosimy ręce wysoko do góry, jedziemy przez błoto - lekko stukamy dłońmi o policzki, potem przez szuwary - pocieramy dłońmi o siebie/
... aż dotarli na miejsce! Zeskoczyli z koni i rozglądają się we wszystkie strony, gdzie czai się jakiś bizon.
/pokazuje ruch zsiadania z konia i rozgląda się dookoła/
Nagle Indianin Sokole Oko, zauważył, że coś przemknęło mu przed oczyma i wszyscy Indianie zaczęli po cichutku skradać się w tamtym kierunku.
/dziecko skradają się w kierunku pokazanym przez rodzica/
Udało się znaleźli bizona! Teraz wszyscy wyciągają łuki, naciągają je i oddają pierwszy strzał, drugi i trzeci!
/dziecko naśladuje wykonywanie strzału z łuku/
Bizon upolowany! W wiosce zapanowała wielka radość.
/dziecko skacze z radości/
7. Po opowieści można zadać kilka pytań, by sprawdzić co dziecko zapamiętało:
- Jak witali się Indianie?
- Jak nazywały się namioty, w których mieszkali?
- Co nosił na głowie Indiański wódz?
- Na co polowali Indianie?
8.Słuchanie piosenki 10 Małych Indian . Liczenie liczebnikami porządkowymi. Piosenki dla dzieci bajubaju.tv
9. Wykonanie pióropusza indiańskiego
10. Śpiewające Brzdące - Indiański Taniec Śpiewające Brzdące ruszają w podróż po amerykańskiej prerii i stają się tańczącymi Indianami
https://youtu.be/ZKslipdC-sY