"Zwierzęta na wsi i w domu" 15-19.06.2020
Witam wszystkich bardzo serdecznie
"Zwierzęta na wsi i w domu" to nasz temat tygodnia.
Wiem, że wszystkie Pszczółki bardzo lubią zwierzątka i na pewno wolałyby poniższe tematy zrealizować wspólnie w naszej sali a nie w domu.
Sytuacja jednak się nie zmienia i mam nadzieję, że propozycje zabaw i zadań choć troszkę umilą wszystkim czas spędzony w domu.
Dziękuję za zdjęcia oraz pozdrowienia na naszej grupie WhatsApp Pszczółek.
Dobrze wiedzieć, że jesteście.
Trzymajcie się cieplutko
Całuski ;-)
Pani Iwonka
Tygodniowy plan zajęć do nauki zdalnej w grupie “Pszczółek”
w czasie od 15.06 do 19.06.2020
Temat tygodnia: Zwierzęta na wsi i w domu
Data: 15.06 poniedziałek
Temat dnia: Co słychać w gospodarstwie
Formy:
Zabawy ruchowe:
Chodzą sobie kury – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko maszeruje po pokoju/podwórku, rytmicznie wypowiadając rymowankę:
Chodzą sobie kury wszędzie, zaraz usiądą na grzędzie…
Rodzic dopowiada: … po trzy.
Zadaniem dziecka jest wtedy usiąść i położyć obok siebie wybrane przedmioty które zastąpią kury. Tak aby łącznie z dzieckiem były "trzy kury na grzędzie". Np. pluszaki, lalki, autka. Im bardziej abstarkcyjne zamienniki tym weselej ;-) Ważne żeby dobrze policzyć. Dziecko siadając prostuje plecy, robi skrzydełka. Na hasło Chodzą kury! dziecko szybko wstaje i maszeruje dalej. Rodzic za każdym razem podaje inną liczbę kur na grzędzie.
Koci grzbiet – ćwiczenia mięśni grzbietu. Dziecko w klęku podpartym na rękach opuszcza głowę i robi głęboki wdech, wypychając kręgosłup do góry. Wytrzymuje kilka sekund, następnie unosi głowę ku sufitowi i wygina kręgosłup do dołu. Wytrzymuje kilka sekund. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Rolnik – kto to taki? – pogadanka na temat pracy rolnika. Rodzic pyta dziecko, czym zajmuje się rolnik. Dziecko swobodnie opowiada o wszystkim, co wie na temat jego codziennej pracy, obowiązków, pojazdów i narzędzi, których używa. Rodzic dopowiada niezbędne informacje, podsumowuje wypowiedź dziecka i kończy rozmowę pytaniem, czy praca rolnika jest ważna i czego nie byłoby bez rolników.
Przydatne informacje: Rolnik, to osoba, która uprawia ziemię. Przygotowuje ziemię do sadzenia, wysiewa nasiona, dogląda wzrostu roślin, pielęgnuje i zabezpiecza rośliny przed szkodnikami, zbiera plony i je sprzedaje. Praca rolnika jest ciężka, uzależniona od pory roku i od pogody. Rolnik musi wiedzieć, jaką ma glebę i co w niej najlepiej wyrośnie, jakich użyć nawozów i jakich maszyn do określonej uprawy. Rolnik korzysta w swojej pracy z różnych maszyn i pojazdów, takich jak ciągnik, kombajn, siewnik, sadzarka, rozrzutnik do obornika, brona do spulchniania ziemi. Rolnicy dbają o to, aby ludzie mieli co jeść. Bez ich pracy nie byłoby chleba, ciasta, pizzy, frytek, surówek i sałatek, makaronu, warzyw do zupy, popcornu, cukru, sezamków, oleju i oliwy, ketchupu i sosu pomidorowego. Rolnicy bardzo często oprócz uprawy ziemi hodują także zwierzęta. W swoich gospodarstwach mogą hodować kury, krowy, konie, świnie, kaczki, indyki, króliki. Ponieważ zwierzętami trzeba zajmować się codziennie, rolnicy nie mają wolnej soboty ani niedzieli, a najwięcej pracy mają latem czyli w wakacje, bo wtedy dojrzewają plony.
Od ziarenka do bochenka – ćwiczenia słownikowe, opisywanie obrazków, uzupełnianie historyjki obrazkowej w Kartach pracy nr 4, str 66.
Dziecko opisuje obrazki historyjki, ustala prawidłową kolejność obrazków i wkleja brakujące. Na koniec opowiada całą przedstawioną historię. Rodzic zwraca uwagę na poprawną budowę zdań. Rodzic może poprosić dziecko o uzasadnienie, dlaczego obrazkowa historyjka nosi tytuł „Od ziarenka do bochenka”.
Pszczoły – pożyteczne zwierzęta – pogadanka, poznanie ciekawostek o życiu pszczół. Rodzic prosi, aby dziecko opisało pszczołę zgodnie z własną wiedzą, powiedziało, co robi i gdzie mieszka. Następnie rodzic podaje kilka ciekawostek o pszczołach. Wyjaśnia znaczenie słowa „pasieka”.
Ciekawostki o pszczołach: Pszczoły to niezwykłe zwierzęta. Małe, ale bardzo pożyteczne i wyjątkowe. Pokryte są ogromną ilością włosków. Podczas, gdy przeciętny człowiek ma na głowie ok. 100 tys. włosów, mała pszczółka ma ich na swoim ciele 3 miliony. Jedna pszczoła może przez całe swoje życie wyprodukować 1/12 łyżeczki miodu. To bardzo mało. Na szczęście pszczół jest bardzo dużo. Żyją w rojach. Jeden rój to około 20 tysięcy pszczół, choć zdarzają się i większe. Pszczoły porozumiewają się między sobą za pomocą tańców i wydawania dźwięków. W czasie lotu ten drobny owad wykonuje około 400 ruchów skrzydełkami na sekundę. Żeby pszczoły zebrały nektar na jeden kilogram miodu, muszą odwiedzić 4 miliony kwiatów. Miód jest jedną z niewielu substancji, która odpowiednio przechowywana nigdy się nie zepsuje. Pszczoły wytwarzają go w ulu. Tam też żyją, rozwijają się i zbierają zapasy pożywienia. Teren z ustawionymi ulami to pasieka. Pasieką nazywa się również wszystkie ule danego właściciela czyli pszczelarza wraz z urządzeniami, które wykorzystuje on w swojej pracy. W ostatnich latach wiele mówi się o tym, że na świecie jest coraz mniej pszczół. Winę za to ponoszą rolnicy, którzy opryskują swoje rośliny chemicznymi środkami owadobójczymi. Co my możemy zrobić dla ochrony pszczół? Możemy wspierać rolników, którzy prowadzą ekologiczne gospodarstwa, kupując ekologiczne produkty.
Karty pracy nr 4, str. 67 - dziecko ogląda historyjkę obrazkową, opisuje poszczególne obrazki i ustala ich kolejność. Zwracając uwagę na wygląd plastra miodu.
Smaczny miodek – ćwiczenia mięśni warg i języka. Rodzic prosi, aby dziecko wyobraziło sobie talerz posmarowany słodkim miodem i wyjątkowo pozwala na wylizanie całego miodu z talerza. Zwracając uwagę, że jest to bardzo nie kulturalne ale w zabawie logopedycznej można ;-)
Dziecko wysuwa język z buzi, ruchy z dołu do góry. Dziecko oblizuje się z miodu (okrężne ruchy języka przy szeroko otwartej buzi w prawą i w lewą stronę), zlizuje miód z brody, próbuje zlizać miód z nosa, czyści językiem policzki, podniebienie i dziąsła. Na zakończenie dziecko może spróbować prawdziwego miodu, jeżeli jest w domu.
Letni ogród – projekt plastyczno-techniczny. Dziecko maluje wnętrze pudełka po butach na niebiesko. Stawia pudełko na krótszym boku. Na spodzie przykleja ul – oklejone papierem kolorowym pudełko po zapałkach, z narysowanym wejściem. Obok ula przykleja zgniecioną zieloną krepinę. Z żółtego kartonu wycina tułowia i głowy pszczół, rysuje czarne paski, dokleja im skrzydełka z białego papieru lub kalki technicznej czy folii. Szpikulcem lub grubą igłą wykonujemy w ciele pszczoły małą dziurkę, przez którą przewlekamy włóczkę, dowolnej długości. Koniec włóczki przyczepiamy do górnego boku pudełka za pomocą taśmy klejącej. W ten sposób pszczoły swobodnie zwisają nad ulem. Rodzic może dodatkowo przyszyć włóczkę za pomocą zszywacza, bo taśma klejąca pod wpływem obciążenia może się odklejać. Zieloną krepinę dziecko może ozdobić kwiatami samodzielnie narysowanymi i wyciętymi z kolorowego papieru.
Data: 16.06 wtorek
Temat dnia: Literkowa farma
Formy:
Zabawy ruchowe:
Hop w zagrodzie – zabawa z elementem skoku. Rodzic kładzie w pokoju lub na podwórku klocki lub dowolne przedmioty, które dziecko może przeskoczyć. Dziecko przemieszcza się maszerując/biegając i na hasło rodzica "Hop" dziecko przeskakuje przeszkody, starając się przeskoczyć jak najwięcej z nich. Można liczyć w jakim czasie ile przeskoczyło przeszkód dziecko (na stoperze w telefonie).
Na prawo, na lewo – ćwiczenia mięśni szyi. Dziecko w siadzie skrzyżnym prostuje plecy, kładzie woreczek ryżu na głowie i zrzuca go z głowy, przechylając ją zgodnie z poleceniem rodzica: na prawo, na lewo, do przodu, do tyłu itd. Plecy pozostają cały czas nieruchomo.
Litery – utrwalenie poznanych liter. Dziecko obrysowuje na kartce swoją dłoń. Na czubku każdego palca zapisuje dowolną literę. Następnie próbuje wymyślić zwierzęta, których nazwy rozpoczynają się tymi literami. Jeśli znajdzie takie zwierzęta, rysują je obok dłoni.
Gdzie mieszkają zwierzęta gospodarskie? – rodzic czyta informację o zwierzętach gospodarskich i ich domach. Opisując zwierzęta, zachęca dziecko do słowotwórczego wysiłku i podawania nazw pomieszczeń dla zwierząt. Prosi też o naśladowanie ich głosów.
Przykładowe opisy:
Mieszkaniem konia jest...? Stajnia. Co się w niej znajduje dla konia? Ma tam miękkie siano do jedzenia i wodę do picia. Jakie odgłosy wykonuje koń?
Krowa mieszka w...? Oborze. Śpi i odpoczywa na sianie. Żeby mogła najeść się świeżej trawy, gospodarz prowadzi ją na pastwisko. Jakie odgłosy wykonuje krowa?
Świnia mieszka w....? Chlewiku, czyli niskim, murowanym domku z małym okienkiem. Jedzenie dostaje w korycie. Je wszystko i dużo. Mówi się, że jest wszystkożerna.
Kury, kaczki, gęsi i indyki też mają swoje domki. Kury mieszkają w kurniku. Lubią dziobać ziarno i grzebać pazurami w ziemi. Kaczki mieszkają w kaczniku. Lubią pływać w stawie, w czym pomaga im błona między palcami. Jedzą ziarno, otręby i ziemniaki. A jak nazywa się miejsce, w którym gospodarz trzyma swoje indyki i gęsi? (indycznik i gęśnik).
Owce mieszkają w owczarni, dużym murowanym domu, w którym mieści się kilkadziesiąt lub nawet kilkaset zwierząt, ale najbardziej lubią paść się na łąkach, skubać świeżą trawę i pić dużo wody.
Mieszkaniem kozy jest… koziarnia. Kozy lubią skubać trawę, ale nieopatrznie mogą zjeść prawie wszystko, nawet ścierkę.
Króliki to małe, futrzane zwierzątka mieszkające w klatce na podwórku. Ich ulubione przysmaki to marchewki i kapusta.
Pszczoły mieszkają w ulu.
Czy to jest możliwe? – zabawa dydaktyczna zainspirowana treścią wiersza Agnieszki Frączek pt. „Podróż”, wyjaśnienie różnicy między fikcją literacką a rzeczywistością.
Rodzic czyta wiersz:
"Podróż" A. Frączek
Zabrał kiedyś pewien Maniek
swoją żonę Czesię
do miasteczka pod Poznaniem,
które Kórnik zwie się.
Spakowali różne graty,
waliz wzięli osiem,
zapomnieli tylko mapy,
lecz mieli to w nosie.
Bo bez mapy, jak wiadomo,
życie jest ciekawsze,
a gdy trzeba, to o pomoc
poprosi się zawsze.
Ludzie pomagali chętnie.
Choć bywało czasem,
że im jakoś dziwnie mętnie
wskazywali trasę…
Mimo wszystko po pół roku
dotarli do celu.
Przywitało ich: „Ko-ko-ku!”
kur i kurcząt wielu.
Dziwne… Pokój zamówili
w hotelu Pod Różą,
a na miejscu otrzymali
jedną grzędę kurzą.
Jedną grzędę? A to psikus!
Pod Poznaniem? Tak, w kurniku…
Następnie rodzic zadaje pytania sprawdzające rozumienie treści wiersza:
Jak nazywa się małe miasto pod Poznaniem?
Czego nie spakował Maniek na wycieczkę?
Czy Maniek z żoną dojechał do miasta Kórnik?
Gdzie trafił Maniek?
Kto mieszkał w tym kurniku?.
Na podstawie treści wiersza rodzic tłumaczy również różnicę między fikcją literacką a rzeczywistością. Dziecko dochodzi do wniosków same, naprowadzane pytaniami rodzica:
Czy to możliwe, aby ludzie zamieszkali w kurniku z kurami?
Jest to niemożliwe w rzeczywistości, czy może zdarzyć się w wierszu albo opowiadaniu?
Czy książki zawsze opisują to, co jest realne, czy pisarz może coś wymyślić?.
Na koniec rodzic podsumowuje wypowiedź dziecka: To, co pisarz opisuje w książce to fikcja, to coś, co powstaje w jego głowie, więc może być bardzo prawdziwe i może być też zupełnie fantastyczne. W książkach można opisywać zdarzenia, które nie mogą mieć miejsca w życiu, takie jak zamieszkanie w kurniku i postacie, które nie istnieją w rzeczywistości. I to jest właśnie w książkach ciekawe, że zapisana jest w nich ludzka wyobraźnia, która może wszystko.
Jak kura pazurem – wyjaśnienie znaczenia popularnych powiedzeń zawierających słowo „kura”. Rodzic podaje popularne powiedzenia zawierające słowo „kura” i prosi, aby dziecko wyjaśniło ich znaczenie własnymi słowami. Podpowiada dopiero, kiedy dziecko samodzielnie nie może dojść do właściwej odpowiedzi.
"Pisać jak kura pazurem" – pisać brzydko i niewyraźnie.
"Kura znosząca złote jajka" – coś, co przynosi szybki, łatwy i duży zysk; na czym można się wzbogacić.
"Chodzić spać z kurami" – chodzić spać o wczesnej porze.
Karty pracy nr 4, strony 68-69 – ćwiczenia słuchu fonematycznego
Budujemy zagrodę – zabawa konstrukcyjna. Chętne dziecko w miarę możliwości stara się zbudować zagrodę z materiałów dostępnych w ogrodzie: patyków, kamieni. Można również korzystać z zabawek ogrodowych: wiaderek i foremek. Można również zbudować zagrodę w pokoju z dostępnych klocków, zabawek, narysować sobie zwierzęta na papierze itp.
Data: 17.06 środa
Temat dnia: Bez zwierząt świat byłby smutny
Formy:
Zwinięty w kłębuszek – ćwiczenia rozciągające. Dziecko w siadzie skrzyżnym, kładzie woreczek ryżu przed sobą na podłodze, po czym próbuje zwinąć się w kłębek tak, aby czołem dotknąć do leżącego woreczka. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
W górę i w dół – ćwiczenie wyciszające. Dziecko kładzie się na plecach, nogi lekko rozstawione, ręce leżą rozłożone swobodnie za głową, woreczek ryżu leży na brzuchu. Dziecko z zamkniętymi oczami oddycha powoli i głęboko, unosząc woreczek w górę i w dół.
Skąd się bierze mleko? – pogadanka. Rodzic pokazuje dziecku karton z mlekiem i pyta, co to jest, skąd to mleko się wzięło i czy na pewno tylko od krowy mamy mleko. Jeśli dziecko nie wie, rodzic wyjaśnia, że inne zwierzęta takie jak kozy i owce, też dają mleko, które może pić człowiek. Następnie rodzic prosi, aby dziecko zastanowiło się jak to mleko powstaje i co się z nim dzieje, zanim trafi do sklepu. Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka rodzic wyjaśnia: Najczęściej mleko, które pijemy pochodzi od krowy. Nie jest ważne, jaka to krowa, czy łaciata, czy czerwona, czy czarna. Ważne, aby gryzła trawę i ją przeżuwała. Latem o trawę łatwo, gorzej jest zimą. Wtedy krowa je siano, kiszonkę i inne pasze. Krowę można wydoić ręcznie albo za pomocą dojarki elektrycznej. Z dojarki mleko trafia do pojemnika, w którym się chłodzi. Z pojemnika zabiera mleko cysterna i zawozi je do mleczarni. W mleczarni mleko jest badane, aby sprawdzić, czy ma dobrą jakość. Później jest pasteryzowane lub sterylizowane, czyli za pomocą odpowiedniej temperatury niszczy się w nim to, co mogłoby spowodować jego zepsucie. Później mleko rozlewane jest do kartonów i zawożone do sklepów.
Czy to jest zrobione z mleka? – zabawa dydaktyczna. Rodzic stawia przed dzieckiem dowolne produkty spożywcze. Zadaniem dziecka jest odczytanie nazwy produktu i odgadnięcie, czy produkt ten zrobiono z mleka, czy nie.
Propozycje produktów: kefir, budyń, lody, twarożek, jajko, żółty ser, masło, makaron, mąka, serek topiony, jogurt, parówka, ryż.
Karty pracy nr 4, str. 70
„Trzy kurki” – nauka rymowanki na pamięć
Były sobie kurki trzy
I gęsiego sobie szły,
Pierwsza z przodu,
Za nią druga,
Trzecia z tyłu
Oczkiem mruga.
I tak sobie kurki trzy,
Raz dwa, raz dwa w pole szły
Recytowanie wiersza z modulowaniem głosu:
Mówimy szeptem, jakbyśmy opowiadali komuś tajemnicę.
Mówimy bardzo wystraszonym głosem, jakbyśmy bali się jakiegoś potwora. Mówimy jak roboty.
Mówimy tak, jakbyśmy opowiadali komuś piękną bajkę.
Mówimy tak, jakbyśmy byli bardzo śpiący i zmęczeni.
Moje domowe zwierzątko – Kartach pracy nr 4, str. 71. Rodzic prosi dziecko o przeczytanie tekstu o Olku i jego zwierzętach. W razie potrzeby rodzic pomaga lub czyta za dziecko. Rodzic sprawdza poziom rozumienia tekstu przez dziecko, pytając, jakie zwierzęta ma Olek i co się stało z jego chomikiem.
Na koniec dziecko rysuje na kartce dowolną techniką swoje zwierzę lub zwierzę, które chciałoby mieć, albo takie, które najbardziej mu się podoba.
Data: 18.06 czwartek
Temat dnia: Przeliczamy zwierzęta w gospodarstwie wiejskim
Formy:
Policz na jednym wdechu – ćwiczenia oddechowe. Rodzic prosi, aby dziecko wzięło głęboki oddech i policzyło na jednym wdechu od 1 do 10. Po chwili znów bierze głęboki oddech i liczy na jednym wdechu od 10 do 1.
Uciekaj myszko – zabawa ruchowa ze śpiewem. Jeżeli jest rodzeństwo, lub dzieci od sąsiada ;-) bawimy się tradycyjnie tworząc koło i trzymając się za ręce. Dziecko, które zostaje myszką, wchodzi do środka koła, dziecko – kotek – zostaje na zewnątrz. Kotek stara się złapać myszkę, ale dzieci stojące w kręgu utrudniają mu to, zagradzając drogę i przepuszczając tylko myszkę. Podczas zabawy dzieci śpiewają:
Uciekaj myszko do dziury,
bo ciebie złapie kot bury.
A jak cię złapie kot bury,}
to cię obedrze ze skóry.
Złapana myszka zostaje kotem albo rodzic wybiera inną parę uczestników zabawy.
Jeżeli dziecko ma tylko rodzica do zabawy, bawimy się na zasadzie jak w berka. Jedna osoba jest kotem, druga myszką. Kot goni myszkę, jak ją złapie jest zamiana ról. Rozpoczynamy zabawę również odśpiewaniem piosenki.
Gospodarstwo Pana Janka – zabawa dydaktyczna, poszerzanie zasobu słownictwa. Dziecko wycina karty zwierząt z teczki "Wyprawka sześciolatka" - "Gospodarstwo pana Janka" i układa parami młode osobniki z dorosłymi. Dziecko przygląda się obrazkom, opisuje je i nazywa przedstawione na nich zwierzęta dorosłe i młode:
pies – szczenię,
owca – jagnię,
indyk – indyczę,
koza – koźlę,
kot – kocię,
krowa – cielę,
gęś – gąsiątko,
świnia – prosię.
Podaje też nazwy innych zwierząt i ich młodych, np. koń – źrebię, kaczka – kaczątko.
Gdzie jest więcej? – zabawa matematyczna, porównywanie liczebności zbiorów. Rodzic prosi, aby dziecko ułożyło osobno wycięte obrazki dorosłych zwierząt i osobno – ich młodych, policzyło oba zbiory i sprawdziło, czy w każdym jest tyle samo obrazków. Rodzic pyta, jaki znak należy postawić między zbiorami zwierząt. Dziecko układa z patyczków między zbiorami znak równości. Lub wykorzystuje kartoniki matematyczne z wcześniejszych zadań z teczki „Wyprawka sześciolatka”.
Następnie rodzic prosi, aby dziecko ułożyło z jednej strony zwierzęta, które mają cztery nogi, a z drugiej – zwierzęta, które mają dwie nogi, policzyło oba zbiory, powiedziało, których zwierząt jest więcej i ułożyło odpowiednio patyczki. Na koniec dziecko układa zbiór zwierząt mających pazury i zbiór zwierząt nie mających pazurów. Rodzic zmienia jeszcze kilkukrotnie liczebność obu zbiorów, polecając odłożyć na bok lub dodać określone zwierzęta. Dziecko za każdym razem przelicza zbiory i układa patyczki we właściwy sposób.
Układamy obrazek – zabawa matematyczna utrwalająca pojęcia określające położenie elementów w przestrzeni.
Dziecko rysuje na białej kartce dom, z prawej strony domu w pewnej odległości rysuje drzewo, a z lewej strony kałużę i dalej od domu budę, po czym układa wycięte obrazki zgodnie z treścią opowiadania rodzica:
Koza stoi z prawej strony drzewa, a jej młode – z lewej.
Kot wszedł na dach domu, a kocię siedzi pod oknem.
Pies i szczenię siedzą z lewej strony budy, a cielę stanęło po przeciwnej stronie.
W kałuży tapla się prosię.
Obok domu stoi świnia i patrzy na małego kotka.
Zabawę można powtórzyć kilka razy, zmieniając opisy położenia zwierząt lub rysunek tła.
Kolejka – zabawa matematyczna, utrwalanie liczebników porządkowych, wdrażanie do koncentracji uwagi i uważnego słuchania. Dziecko wykorzystuje narysowany wcześniej obrazek i zwierzęta z „Wyprawki”. Rodzic opowiada, że zwierzęta w gospodarstwie Pana Janka chciały porozmawiać ze swoim gospodarzem, więc ustawiły się w kolejce do domu. Zadaniem dziecka jest ułożenie zwierząt w takiej kolejności, jaką podaje rodzic.
Pierwsza stanęła krowa.
Druga stanęła świnia.
Trzecia stanęła koza.
Czwarta stanęła owca.
Piąty stanął indyk.
Szósty stanął pies.
Siódmy stanął kot.
Ósma stanęła gęś.
Dziewiąte stanęło gąsiątko.
Dziesiąte stanęło szczenię.
Jedenaste stanęło prosię.
Dwunaste stanęło jagnię.
Zwierzęta nie mogły się jednak dogadać w kolejce i zaczęły zmieniać miejsca.
Krowa zamieniła się z psem. Która jest teraz krowa?
Kot zamienił się z gąsiątkiem. Który jest teraz w kolejce kot?
Jagnię zamieniło się ze szczenięciem. Które jest teraz jagnię?
A szczenię – które?
Indyk wepchnął się na początek kolejki, a świnia poszła na sam koniec. Która w kolejce jest teraz owca?
Jagnię stanęło za swoją mamą, a szczenię za swoją. Na którym miejscu stoi teraz indyk?.
Karty pracy nr 4, str 72-73
Data: 19.06 piątek
Temat dnia: Zwierzęta wokół nas
Formy:
Gąski, gąski do domu – zabawa słowno - ruchowa z elementem bieżnym.
Wersja I (z grupą dzieci)
Jedno dziecko jest wilkiem i staje na środku podwórka pomiędzy dwiema liniami wyznaczonymi sznurkiem lub taśmą klejącą. Z jednej strony staje rodzic – gęsia mama, a z drugiej – wszystkie pozostałe dzieci.
Gąski rozmawiają ze swoją mamą:
Mama: Gąski, gąski do domu.
Dzieci: Boimy się.
Mama: Czego?
Dzieci: Wilka złego.
Mama: A gdzie on jest?
Dzieci: Za górami, za lasami.
Mama: Gąski, gąski do domu.
Dzieci biegną w stronę rodzica, a dziecko – wilk próbuje je złapać. Osoba złapana zostaje wilkiem. Gęsia mama przechodzi na drugą stronę podwórka.
Wersja II (rodzic i dziecko)
Jeżeli dziecko ma tylko rodzica do zabawy, bawimy się na zasadzie jak w berka. Jedna osoba jest gąską, druga wilkiem. Wilk goni gąskę, jak ją złapie jest zamiana ról. Rozpoczynamy zabawę również od rozmowy między gąskami a mamą (Gąski, gąski do domu...)
Prawda czy fałsz? – zabawa podsumowująca wiedzę zdobytą podczas mijającego tygodnia. Dziecko opowiada o tym, co mu się najbardziej podobało i co je zaciekawiło. Następnie ocenia, czy zdanie wypowiedziane przez rodzica jest prawdziwe czy fałszywe.
Propozycje zdań:
Rolnik to osoba, która pracuje w cyrku.
Rolnik musi znać się na uprawie roślin.
Obora to budynek gospodarstwa wiejskiego, w którym mieszkają krowy.
Kaczki mieszkają w kurniku.
Młode psa to szczenię.
Twarożek robi się z mleka.
Mleko jest sterylizowane w lodziarni.
Kura znosi jajka. Świnia jest wszystkożerna.
Kury mają pazury.
Piekarz produkuje żółty ser.
Zagadki z zagrody – zabawa dydaktyczna doskonaląca kompetencje słownikowe. Rodzic zadaje zagadki dotyczące zwierząt gospodarskich i domowych. Dziecko próbuje odgadnąć rozwiązanie.
Przykładowe zagadki:
- dobre ma zwyczaje, ludziom mleko daje (krowa)
- w nocnej ciszy łowi myszy (kot)
- ma długie uszy i futerko puszyste, ze smakiem chrupie sałaty listek (królik)
- dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik, gdy pojedziesz w góry, ujrzysz ją na hali (owca)
- w akwarium pływa, mówią, że to … (ryba)
- zakrzywionym dziobem skrzeczy niesamowite rzeczy (papuga)
- o ziarenka prosi, pyszne jajka znosi (kura)
- w przytulnym kurniku, krzyczy: „Kukuryku!” (kogut)
- gdy wychodzisz z domu, on na ciebie czeka, kiedy wrócisz znowu, cieszy się i szczeka (pies)
- cztery kopytka, rogi i bródka, zjadła całą kapustę z ogródka (koza).
Zwierzęta z plasteliny lub z masy solnej – działania plastyczne doskonalące sprawność manualną. Dziecko lepi zwierzęta, dorosłe i młode, zwracając uwagę na ich wielkość i kolor. Rodzic zachęca, aby dziecko wykonało i dokleiło wszystkie drobne szczegóły: uszy, oczy, rogi, ogon
Szacunek dla zwierząt – rozmowa na temat szacunku wobec zwierząt, szczególnie domowych z którymi dzieci mają kontakt lub chciałyby mieć. Jak należy dbać o zwierzęta? Czego one potzrebują od człowieka? Co zwięrzęta domowe nam ludziom dają? Rodzic opowiada o tym, że wiele osób ma w domu zwierzęta lecz gdy zbliżają się wakacje, wyrzuca je, oddaje do schroniska. Dziecko ocenia taką postawę wobec zwierząt. Rozmawiamy o odpowiedzialności za wszystkie istoty, którymi człowiek się opiekuje.
Zapoznanie się z obrazem graficznym litery "ę" z wykorzystaniem filmików:
oraz
Następnie dziecko dokonuje analizy i syntezy słuchowej wyrazu „Gęś” – dzielą go na sylaby, głoski, czytają w kartach pracy str. 89.
Próba pisania ołówkiem litery "ę" w zeszytach w liniaturze. Uzupełnienie i próba czytania zdania, wyrazów z strony 32 w książeczce "Litery" (Wyprawka sześciolatka).